بیماری های گوش

در این مقاله توضیحاتی در باره انواع بیماری های گوش خواهیم داشت:

• عفونت های گوش

عفونت های گوش جز مهمترین عوامل در ایجاد بیماری ها و کاهش شنوایی است و در زیر عفونت ها را در سنین و بیماریهای مختلف بررسی می‌کنیم.

• عفونت های زمان جنینی

ابتلا مادر به سرخجه در زمان بارداری می‌تواند موجب آسیب شنوایی و بروز برخی اختلالات در گوش نوزاد شود. عفونت های در بدو تولد و نوزادی مانند آنفولانزا، اوریون، سرخک و ... هم ریسک بالایی دربروز کم شنوایی در نوزاد خواهد داشت.

اوتیت

بیماری اوتیت در اثر عفونت دستگاه مجاری تنفسی فوقانی که خارج از قفسه سینه قرار دارد، بروز می‌کند.

اوتیت به سه نوع تقسیم می‌شود:

• اوتیت سروز: این نوع از اوتیت جمع شدن مایع در گوش میانی با التهاب و بدون علائم است و معمولا بعد از اوتیت مدیا مشاهده می‌شود.
• اوتیت مدیای حاد: نوعی عفونت ویروسی حاد که با عفونت دستگاه مجاری تنفسی فوقانی همراه است.
• اوتیت مدیای مزمن: این نوع از اوتیت به دلیل عفونت گوش میانی بروز می‌کند و ممکن است باعث پاره شدن پرده گوش شود.

• اتیب سروز

مهمترین دلیل کم شنوایی در اطفال التهاب های بدون عفونت در گوش میانی است که با علایم تب و درد همراه است. اوتیت سروز اگر درمان نشود باعث ایجاد عفونت مزمن می‌شود که سبب پارگی پرده گوش می‌شود. این عارضه موجب افت شنوایی، فلج عصب صورت، ترشحات عفونی گوش، آبسه مغزی، سرگیجه و مننژیت می‌شود. درمان این بیماری تجویز دارو و در مواردی جراحی است. در رده سنی یک تا 10 سالگی، عفونت ها در گوش میانی بسیار شایع هستند و درمان آن نیز معمولا ساده است. علایم عفونت گوش بعد از انواع تب ها و سرماخوردگی شروع و شامل درد در گوش، بی اشتهایی و تب است. با درمان به موقع، عارضه ای از عفونت یا مشکلات ثانوی نمی‌ماند.

• اتواسکلروز

در سنین نوجوانی و جوانی ظاهر می‌شود. اتواسکلروز بیماری شایعی است که به دلیل چسبندگی در استخوانچه های موجود در گوش میانی به وجود می‌آید. درمان آن با جراحی است و یا با تایید پزشک سمعک تجویز می‌شود.

• منیر menieres

از بیماری های گوش شایع و پیشرونده است که در این بیماری فشار گوش داخلی افزایش می‌یابد. علایم آن شامل کاهش شنوایی، وزوز گوش، سرگیجه و پری گوش است.

• بیماریهای گوش ارثی

مهمترین دلیل در کری و کاهش شنوایی عمیق، بیماری های گوش ارثی هستند. این اختلالات از زمان جنینی و تولد بروز یافته و در بعضی موارد بعد از 20 سالگی ادامه می‌یابد. سابقه فامیلی مهمترین نقش را در مشکلات گوش دارد.

بیماری گوش شناگر

نوعی از بیماری گوش است که توسط التهاب کانال گوش مشخص می‌شود. این به طور معمول نتیجه تجمع رطوبت در کانال گوش است، که باعث تحریک گوش می‌شود. اگر این وضعیت بدتر شود، می‌تواند منجر به عفونت شود، و به دنبال ان باعث از دست رفتن شنوایی شود.

افرادی که این بیماری ر داشته باشند علائمی نظیر: قرمزی در کانال گوش، تخلیه صریح و واضح و خارش را به همراه خواهند داشت.همچنین ممکن است تب و التهاب گره های لنفاوی را هم تجربه کنند.

• ضربه به گوش ها

از عوامل آسیب رسان به گوش ها انواع ضربه هاست. سوانح رانندگی، ضربه به سر، سقوط از ارتفاع، سیلی و ..... موجب آسیب با درجه خفیف تا از دست دادن تعادل و شنوایی می‌شود. بسته به شدت ضربه، صدمات آن به ساختمان گوش متغیر است.

• بیماری خود ایمنی در گوش

بیماری های گوش داخلی (AIED) حالت التهابی در گوش داخلی است. تشخیص سریع بالینی در این بیماری مهم است. زمانی که سیستم ایمنی بدن سلول های گوش داخلی را با ویروس یا باکتری اشتباه می‌گیرد و به آنها حمله می‌کند، شاهد این بیماری هستیم.

علایم بیماری خود ایمنی گوش

احساس پری گوش، کاهش شنوایی و پیشرفت آن، وزوز گوش و سرگیجه است. درمان این بیماری گوش دارویی است. در برخی موارد با صلاحدید پزشک استفاده از سمعک یا کاشت حلزون توصیه می‌شود.

• پارگی پرده گوش

وجود یک سوراخ یا پارگی در پرده صماخ که با کاهش شنوایی و درد همراه است. بدن قابلیت ترمیم این پرده را دارد و در بعضی موارد این ترمیم اتفاق می‌افتد، در برخی موارد نیز جراحی لازم است. افت شنوایی در پارگی پرده صماخ گوش بستگی به نوع و اندازه سوراخ و علت آن دارد.

• کم شنوایی ناشی از مسمومیت های دارویی

این نوع کم شنوایی ها از اهمیت بالایی برخوردارند و سریعا مصرف دارو باید قطع شود. داروهای مضر برای گوش اکثرا از خانواده آمینوگلیکوزیدها از قبیل استرپتومایسین، دی هیدرواسترپتومایسین، کانامایسین، کنین، سالیسیلات است که هر کدام از این داروها تاثیر خاصی بر سیستم گوش دارد.

• وزوز گوش

وزوز گوش ممکن است واقعی یا ذهنی باشد که تشخیص آن با پزشک است. در افرادی که مبتلا به وزوز گوش هستند، صدای زنگ به طور منقطع یا مداوم در گوش ها شنیده می‌شود. وزوز اغلب علامتی برای بیماری های گوش یا سایر بیماری ها است. برای اطلاعات بیشتر مقاله وزوز گوش را در سایت ما بخوانید.

• پیر گوشی

کم شنوایی ناشی از بالا رفتن سن را اصطلاحا پرسبیکوز می‌نامند. تغییراتی که با پیر شدن در بدن اتفاق می‌افتد و با کاهش شنوایی در گوش ها بروز می‌کند. روند این بیماری در ابتدا با کاهش شنوایی در فرکانسهای بالا و بعد از آن در فرکانسهای متوسط و در نهایت فرکانسهای پایین است.

• کم شنوایی ناشی از نویز

قرارگیری مداوم در محیط های شلوغ و صداهای بلند، قدرت شنوایی را کاهش می‌دهد. این عارضه بیشتر در افرادی که در کارخانه ها مشغول به کار هستند و در موسیقی دان ها شایع است. امروزه با رونق انواع هدفون ها و هدست ها در میان جوانان و گوش دادن به انواع موسیقی ها با صدای بلند و نامتعارف، شاهد آسیب های جدی و بازگشت ناپذیری هستیم. برای جلوگیری از اینگونه آسیب ها، در محل کار بایستی از تجهیزات کاهنده صدا و محافظ های صوت استفاده شود و همچنین دوری از محیط های شلوغ و پر صدا و عدم استفاده از هدفون توصیه می‌شود.

ضربه به سر (Head trauma)

شکستگی ها، خونریزی ها و آسیب غشاءهای نازک گوش داخلی (مثل فیستول پری لنف) بدنبال صدمه سر می‌تواند باعث کم شنوایی شود.

التهاب لابیرنت (Labyrinthitis)

در این بیماری عفونت از گوش میانی (گاهی اوقات از جمجمه/مغز) به قسمت های گوش داخلی گسترش می‌یابد، که می‌تواند باعث سرگیجه و کم شنوایی حسی عصبی دائمی شود.

تومور عصب شنوایی (Acoustic Neuroma)

همچنین با نام شوانوما دهیلزی شناخته می‌شود. تومور خوش خیمی هست که معمولا روی عصب تعادل ظاهر می‌شود، عصب تعادل و عصب شنوایی در هم تنیده و با هم عصب هشتم را تشکیل می‌دهند. تومور می‌تواند رشد کند و با کُمپرس روی عصب شنوایی، انتقال سیگنال های الکتریکی بوجود آمده توسط نوسانات سلول های مویی را تحت تاثیر قرار دهد. این بیماری معمولا همراه با وزوز گوش است و باعث کم شنوایی در فرکانس های بالا می‌شود، به علت اینکه فیبرهای عصبی مربوط به کدگذاری صداهای دارای فرکانس بالا بیشتر در معرض آسیب می‌باشند.

لابیرنتیت ناشی از بیماری های گوش داخلی

از دیگر بیماری های گوش داخلی لابيرنتيت یا عفونت سيستم تعادلي گوش است. این اختلال مي تواند هم عملکرد شنوايي و هم عملکرد تعادل را دچار مشکل کند. عفونت هاي حاصل معمولا ناشي از اوتيت حاد يا مزمن گوش مياني هستند. لابيرنتيت ممکن است عوارض ثانويه مننژيت يا آبسه تحت عنکبوتيه و يا تخريب خاره اي باشد. انتقال عفونت از گوش مياني به لابيرنت معمولا از طريق دريچه گرد يا دريچه بيضي است. انتقال عفونت از مسير دريچه گرد شايع تر است. لابيرنتيت ها را در دسته هاي متفاوت تقسيم بندي مي کنند.

شکستگی استخوان گيجگاهی

حدودآ ۶۰ تا ۸۰ درصد از شکستگي های جمجمه را شکستگی های قاعده آن و به ويژه حفره گوش مياني تشکيل مي دهند. در حدود يک سوم شکستگي های قاعده جمجمه، استخوان تمپورال درگير بوده است. در ۲۵ درصد موارد نيز سيستم لابيرنت دچار مشکل می‌شود

اتوایمیون از بیماری های گوش داخلی

کم شنوایی گوش داخلی که جزو بیماری های گوش داخلی است، قابل مشاهده در موارد بروز بيماری اتوايمون است. به صورت دو طرفه، غير قرينه، پيشرونده و حسی ـ عصبی بروز می‌کند.

بیماری ماستوئیدیت چیست؟

ماستوئیدیت در واقع یک عفونت باکتریایی در استخوانی واقع در پشت گوش افراد است که مانند هر عفونت دیگری باید سریعا درمان شود و به تعویق انداختن زمان درمان می‌تواند عواقب ناخوشایندی برای افراد داشته باشد و برای سلامتی آنها تهدیدی بزرگ محسوب گردد، باید دانست که این عفونت، ابتدا در این استخوان دیده می‌شود اما به مرور زمان این عفونت به استخوان های مجاور هم انتقال داده می‌شود و به این صورت گسترش آن را در گوش افراد شاهد خواهیم بود. به طور معمول برای درمان این عفونت از آنتی بیوتیک ها استفاده می‌شود